اکثر خانم ها با فیبروم های رحمی در دوران زندگی خود رو به رو می‌شوند و ممکن است در اثر پیدایش آن ها، مشکلاتی برای آن ها ایجاد شود. این نوع فیبروم ها رشد غیر سرطانی داشته اما گاهی نیاز است که این نوع فیبروم ها با استفاده از جراحی میومکتومی از بدن خارج شوند. آیا می‌توان به این فیبروم های رحمی غیر سرطانی هیچ کاری ندشات و آن ها را درمان نکرد؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با جراحی میومکتومی و سایر کاربرد های آن به همراه عوارض ممکن، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
میومکتومی چیست؟
میومکتومی یکی از مهمترین عمل های جراحی درمانی است که برای بردشات فیبروم رحم مورد استفاده قرار می‌گیرد. همانطور که ذکر شد، فیبروم های رحمی، از شایع ترین توده های شناخته شده هستند و ماهیت غیر سرطانی دارند. این نوع فیبروم های رحمی یا همان توده های رحمی خوش خیم، معمولا از عضله صاف رحم منشا میگیرند.علت پیدایش انها کاملا شناخته شده نیست ولی مهمترین وشناخته شده ترین علت،تحریک طولانی مدت وپایدار رحم با هورمون استروژن است.به همین دلیل است که فیبروم درخانمهایی که تا سنین بالا حامله نشده اند بیشتر دیده میشود.
تفاوت جراحی میومکتومی با هیستروسکوپی
لازم است بدانید که اصلی ترین تفاوت این دو عمل در این است که در جراحی هیستروسکوپی کل رحم برداشته میشود اما در جراحی میومکتومی کل رحم بردشاته نمی‌شود و مشکلاتی نظیر خونریزی های عادت ماهانه و فشار لگنی نیز توسط این جراحی رفع می‌گردد. در جراحی میومکتومی این شرایط برای فرد وجود دارد که بتواند مجدد باردار شود اما این امکان در هیستروسکوپی به هیچ عنوان وجود ندارد. عمل میومکتومی هیچ آسیبی به رحم وارد نمی‌کند بلکه با انجام میومکتومی، مشکلات ناشی از فیبروم رحم برطرف میشود و به همین دلیل، امکان باروری نیز افزایش می‌یابد. افرادی که به دلیل فیبروز رحم به نازایی دچار شده اند، ابتدا باید مشکلات رحمی و فیبرومی را برطرف نمایند و سپس برای درمان نازایی به بهترین متخصص زنان و زایمان و نازایی مراجعه کنند.
چرا عمل میومکتومی انجام میشود؟
در ابتدا فردی که دارای فیبروم رحمی می‌باشد، باید به بهترین متخصص زنان مراجعه نماید تا تشخیص داده شود که به انجام جراحی میومکتومی نیاز دارد یا خیر. گاها فیبروم های رحمی برای خانم ها مشکلات فراوانی ایجاد میکند که باید بدون از دست دادن زمان، عمل میومکتومی انجام شود.
عمل فیبروم با میومکتومی چگونه است؟
میومکتومی دارای روش های متعددی است که بسته به تعداد فیبروم و شرایط بیماری، انتخاب می‌شوند. در ادامه به این موارد اشاره خواهیم داشت.
میومکتومی شکمی
در جراحی میومکتومی شکمی که با عنوان لاپاراتومی نیز شناخته میشود، شکافی در زیر شکم ایجاد میشود و فیبروم های رحمی از این طریق خارج می‌گردند. این برش ها معمولا در ناحیه زیر لگن، به صورت افقی و یا عمودی ایجاد می‌شوند.
میومکتومی لاپاراسکوپی
در روش میومکتومی لاپاراسکوپی، برش کوچکی در ناحیه شکم در حوالی ناف ایجاد میشود و در مرحله بعدی فیبروم خارج میشود. در این روش از دستگاه لاپاراسکوپ نیز کمک گرفته میشود. دوربین لاپاراسکوپ از طریق ناف وارد شده وسپس دوتا سه برش یک سانتی در زیر شکم ایجاد شده که از طریق ان ابزار جراحی وارد شده و فیبروم از رحم جدا میشود وسپس برای خارج کردن توده فیبروم از شکم از ابزاری به نام مورسلاتور استفاده میشود که فیبروم را به تکه های کوچکی تقسیم میکند تا از شکم خارج میشود. .
میومکتومی هیستروسکوپی
اگر فیبروم ها در حفره رحمی تا اندازه زیادی به سمت بالا رفته باشند، با استفاده از روش میومکتومی هیسترسکوپی فیبروم های رحمی را خارج می‌کنند. در این روش ابزار از طریق دهانه واژن وارد رحم میشود و هیچگونه برش پوستی روی شکم ایجاد نمی‌شود.
خطرات عمل میومکتومی
عمل میومکتومی برای بردشاتن فیبروم بسیار حساس بوده و باید حتما توسط بهترین متخصص زنان انجام شود. در صورتی که این جراحی به درستی انجام نشود ممکن است این خطرات به وجود آید.
بسیاری از خانم ها با مشکل کم خونی مواجه هستند و ممکن است که حین این جراحی فرد خون زیادی از دست دهد.لذا باید جراحی طوری انجام شود که خونریزی زیاد رخ ندهد.
گاهی خارج کردن فیبروم های رحمی از طریق شکاف رحم سبب بروز چسبندگی های رحمی میشود. چسبندگی لوله های رحمی در نهایت لوله های فالوپ و روده را درگیر میکند. برای جلوگیری از بروز این مشکل، تکنیک میومکتومی لاپاراسکوپی بهترین گزینه می‌باشد.
قبل از این جراحی باید مواردی را بشناسید که در ادامه ذکر می‌کنیم:
- بیمار باید 8 ساعت قبل از جراحی ناشتا باشد.
- اگر از دارو های رقیق کننده خون استفاده می‌کنید،حتما به پزشک اطلاع دهید زیرا با احتمال بسیار زیاد مصرف این دارو ها را مدتی قبل از جراحی قطع میکند.
- جراحی میومکتومی با بیهوشی عمومی انجام می‌گیرد بنابراین حتما باید روز عمل یک همراه با خود داشته باشید.
مراقبت های بعد از میومکتومی
مراقبت های بعد از جراحی میومکتومی بسیار مهم و همچنین در نتایج نیز تاثیرگذار است. برخی از نکات مراقبتی بسیار مهم عبارند از:
- داروهای آنتی بیوتیکی را در زمان معین و طبق دستورات پزشک مصرف نمایید.
- ممکن است در ناحیه جراحی شده مقداری درد احساس کنید که می‌توانید از دارو های ضد درد استفاده نمایید.
- لوله های تنفسی که حین عمل مورد استفاده قرار میگیرند، گاها درد خفیفی را در ناحیه گلو برای افراد ایجاد می‌کنند که جای نرانی وجود ندارد و بعد از دو الی سه روز بهبود می‌یابد.
- از انجام هرگونه فعالیت سنگین تا 14 روز بعد از جراحی بپرهیزید.
- سعی کنید برای جلوگیری از یبوست حتما مایعات و مواد غذایی رقیق استفاده کنید.
- مراقب باشید تا ناحیه جراحی شده را پاکیزه نگه دارید تا عفونت ایجاد نشود.
- روش زایمان بعد از جراحی میومکتومی سزارین است که به نسبت سزارینهای معمول باید دوهفته زودتر یعنی در سن حاملگی ۳۷ هفته انجام شود.
آیا به جز میومکتومی روش درمانی برای برداشت فیبروم وجود دارد؟
در صورتی که پزشک تشخیص دهد، در ابتدا برای درمان فیبروم های رحمی از داروهای هورمونی استفاده می‌کنند و در صورتی که بدانند این روش پاسخگو و یا مناسب نیست، از روش میومکتومی استفاده می‌کنند.
آیا همه فیبروم ها باید از بدن خارج شوند؟
مشخصا پاسخ این سوال منفی می‌باشد و این یعنی نیاز نیست که همه فیبروم ها از بدن خارج شوند. همانطور که ذکر کردیم اکثریت بانوان تا قبل از یائسگی، به دلیل تاثیرات هورمونی دچار فیبروم می‌شوند. این توده ها، فیبروم های خوش خیم رحمی هستند بنابراین تا زمانی که فیبروم برای بیمار، علامت و یا مشکلی ایجاد نکرده باشد، لازم به خروج آن ها نیست. اگر فیبرومی موجب خونریزی غیرطبیعی و درد و یا سبب احساس بزرگی و سنگینی شکم شود و همچنین اگر رشد بسیار سریعی داشته باشد، بهتر است که از بدن خارج شوند.
